Van wie zijde gij er een - Paul fehres
Van wie zijde gij er een…in het platform Toegankelijk West Betuwe?
Ik ben Paul Fehres, 44 jaar en woonachtig in Geldermalsen. In de Betuwe ben ik opgegroeid in een erg gecompliceerd gezin. Dit bracht de nodige onveiligheid en spanningen met zich mee, wat op mijn 25ste levensjaar resulteerde in mijn eerste psychose. In de eerste instantie realiseerde ik mij niet wat mij overkwam. Later, toen ik in 2017 in contact kwam met het begrip ervaringsdeskundigheid en alles eromheen leerde ik dat mijn psychoses (in 2011 volgde een 2e en tevens de laatste psychose) het gevolg waren van mijn traumatische jeugd. Ik ben nu dus alweer 12 jaar zonder psychoses en ben mentaal en emotioneel flink gegroeid. Toen ik in therapie was in 2017 voor de gevolgen van de problemen uit mijn jeugd kwam ik in contact met een dame van MEE die een zogenaamd keukentafel gesprek met mij had inzake de verlenging van een WMO-indicatie die ik o.a. had voor ambulante begeleiding. Ik vertelde die dame, Marleen, over mijn eerste stappen op de weg van ervaringsdeskundigheid. Ze was erg geïnteresseerd en vertelde mij dat de gemeente (toen nog) Geldermalsen werkte met ervaringsdeskundigen en of ik geïnteresseerd was om mee te doen. Ze heeft me nog wel even de tijd gegeven om te herstellen van de therapie en ze zou in het nieuwe jaar van zich laten horen. Er diende zich een bijeenkomst aan in de pluk, ik dacht in februari 2018, die ging over het VN-verdrag Handicap. Het was een inspiratieavond en er waren verschillende tafels waar mensen met elkaar en de gemeente in gesprek gingen over verschillende thema’s. Ik was erg enthousiast en die avond heb ik de eerste aspirant-leden ontmoet van het Platform Toegankelijkheid West-Betuwe die toen nog gevormd moest worden. Na die bijeenkomst in de Pluk volgden nog meer bijeenkomsten en van lieverlee ontstond er een groepje mensen waar ik deel van uitmaakte die samen het Platform hebben gestart. Het is allemaal erg hard gegaan en ondertussen zijn we een partij om serieus rekening mee te houden. We worden goed gezien binnen de gemeente en de samenwerking verloopt erg prettig in mijn beleving. Over toegankelijkheid gesproken, de diverse ambtenaren en politici binnen West Betuwe ervaar ik als zeer toegankelijk wat in mijn ogen erg belangrijk is om bewustzijn op beleidsniveau te bewerkstelligen. Binnen het Platform zet ik mij in voor mensen met een GGZ-verleden, daar voel ik een sterke verbondenheid maar ook voor mensen met een fysieke of andersoortige beperking. Mijn speerpunt is om mensen die op de een of andere manier achtergesteld worden in de samenleving een stem te geven. Ik ben van mening dat we allemaal dezelfde rechten hebben en dat niemand daarin mag worden tekortgedaan. Vaak krijg ik terug van anderen dat ik goede inzichten heb en het is mooi om voor anderen daarmee het verschil te kunnen maken. Binnen de ervaringsdeskundigheid op GGZ-vlak is de term ‘herstel’ een begrip. Daar valt onder andere ‘eigen regie’ onder, wat betekent dat mensen zelf de touwtjes in hun handen hebben c.q. aan de knoppen draaien. Het gebeurt helaas al te vaak dat er over mensen als wij wordt beslist i.p.v. dat er aan ons gevraagd wordt wat wij zelf willen. Daarom zeg ik wederom: niets over ons, zonder ons!